محسن علی اکبری که سال گذشته موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای «استرداد» شد در گفتگو با سینماپرس درباره اعتبار این جایزه به سینماپرس گفت: اگر به اصل جایزه،داوری و رای نگاه شود و منجر به تحلیل و بررسی شود می تواند برای تهیه کننده و سایر عوامل تخصصی راهگشا باشد.

وی ادامه داد: اگر به باور فوق برسیم حتی می تواند در تولید سال بعد هنرمند نقش به سزایی داشته باشد اما متاسفانه در کشور ما افرادی که سیمرغ می گیرند انگ سیاسی و رابطه می خورند و کسی که این سیمرغ را می گیرد به جای اینکه مورد تشویق قرار بگیرد با حمله سایر همکاران مواجه می شود که این اتفاق برای من هم افتاد و بعد از دریافت سیمرغ متهم به رانت و پول نفت و مسائلی شدم که ارتباطی به سیمرغ نداشت و این حرف ها آنقدر تکرار شد که حتی این در اذعان مدیریت جدید نفوذ پیدا کرد تا جایی که باعث شد فیلم «پرواز زنبورها» که قرار بود بخشی از آن را مرکز گسترش تامین کند، این اتفاق نیافتاد و عملا سیمرغ منجر شد تا من با یک بدهی ۵۰۰ میلیونی و فیلم نیمه تمام مواجه شوم!

تهیه کننده «تلفن همراه رئیس جمهور» افزود: بدون هیچ داوری درستی و در نظرگرفتن سوابق، یک ماژیک پررنگ قرمز روی اسم من کشیدند و به من گفتند که : قرار است فعلا شما کار نکنید! در حالی که دولت تاکنون سعی کرده است که به فیلم اولی ها کمک کند البته من توقع خاصی ندارم.

وی یادآور شد: در گذشته داشتیم بازیگری که بعد از دریافت سیمرغ دوسال نتوانسته فیلم کار بکند، به قدری بعد از این سیمرغ من وارد حاشیه شدم که در طی ۳۲ سال اخیر این هجمه حاشیه برایم ایجاد نشده بود، به عنوان مثال  در جلسه نقد «استرداد» در برنامه هفت، یک منتقد تحصیل ‌کرده به راحتی دروغ می گوید و به قدری این دروغ را محکم می گوید که خود من هم داشت باورم می شد که هزینه ساخت آن ۱۰ میلیارد است و من اشتباهی گفتم ۵ میلیارد!

تهیه کننده «کتاب قانون» ادامه داد: بدون هیچ تحقیقی براحتی مقابل ۷۵ میلیون بودجه تولید فیلم را ۱۰ میلیارد اعلام می‌کنند در حالی که ربطی به ایشان ندارد و منتقد می تواند درباره کیفیت فیلم صحبت کند و با اعلام این مبلغ کل جلسه نقد را تحت تاثیر قرار داد و این روش ها برای سینمای ایران خوب نیست و این نگاه نسبت به جشنواره معترضانه است و ارزش آن را زیر سوال می برد.

علی اکبری با اشاره به تاثیرگذاری سیمرغ بر فروش یک فیلم گفت: مردم وقتی اختلافات و حاشیه‌های درون سینما را می‌بینند نسبت به آن بی‌تفاوت می شوند و به فیلم دیدن در خانه راضی می‌شوند، چرا که نگاهش به هنرمند متفاوت بوده ولی وقتی دعواهای سطحی اهالی سینما را در رسانه ملی می بیند ناخودآگاه نسبت به سینمای ایران کم اهمیت می شوند و این نگاه کاملا در سینمای ایران حاکم شده است.

وی درباره بین المللی کردن سیمرغ خاطرنشان کرد: جوایزی که در جشنواره‌های خارجی داده می شود از نگاه سیاسی نشات می گیرد، اما اگر بخواهیم به جایی برسیم که سیمرغ در سطح جهان به اعتبار برسد باید یک سری مباحث داخلی را برطرف کنیم. برای مثال سیمرغ بلورین سال گذشته برای فیلمبرداری متعلق به محمود کلاری بابت فیلم «استرداد» بود، اما وقتی این جایزه به شخص دیگری داده می شود و آن هم به این علت که می خواهیم جوانگرایی کنیم تا رشد کند! در حالی که این جمله را هیچ کجای دنیا برای داوری ملاک قرار نمی دهند دلیل می شود برای کم ارزش کردن سیمرغ و این تصمیم اصلا منطقی نیست، بنابراین تا زمانی که این چنین دیدگاههایی داشته باشیم نباید توقع بین المللی شدن داشته باشیم.

تهیه کننده «پاداش سکوت» افزود:این مسائل تنها مربوط به سال گذشته نیست و در سالی هم که من داور بودم به ما گفتند که امسال سیمرغ نوبت شخص فلان است! این نوع نوبت دهی در جایزه دادن‌ها به نفع اعتبار بخش به سیمرغ نیست.

علی اکبری در پایان درباره پیشنهادش به دبیر جشنواره گفت: داوران در انتخاب برگزیده ها مستقل عمل کنند. مسئولان از لابی داوری جلوگیری کنند و با این کار می توانیم به ارزش گذاری سیمرغ کمک کنیم که باعث می شود، فضای بین الملل هم به سیمرغ اهمیت بدهد.